دربارۀ دیدار با آیه الله بهبهانی
هو
20 صفر المظفر/ 1378
به عرض مبارک می رساند، امیدوارم که مزاج شریف قرین عافیت بوده و نعمت موفقیت را داشته و گاه گاهی به یاد ارادتمندان افتاده باشید. نزدیک به دو ماه است که به عنوان ییلاقی در کیلان دماوند به سر برده و دعاگو می باشم.
پنج روز قبل حضرت آیه الله آقای بهبهانی اظهار مرحمت فرموده و یک روز به منزل بنده تشریف فرما شده بودند. در ضمن محاوره سخن از گرفتاری عصبی بنده و بالاخره از معجون مرحمتی حضرت عالی و شمۀ  صفات و دم مسیحی آن جناب به میان آمد. معظم له اظهار تمایل کردند  که در صورت تصویب، از همان معجون میل کنند. اتفاقاً استخاره هم کردیم خوب آمد،  ناچار موجودی خود را نیز به خدمت ایشان دادم و ضمناً از بنده قول مؤکد گرفتند که به خدمت محترم نامه ای ارسال داشته و با تبلیغ سلام ایشان تقاضا کنم که برای معظم له از همان معجون یا بهتر از آن، که مناسب حال ایشان دیده باشید، تهیه و ارسال فرموده باشید. فرمودند: مصارف هم چه باشد، مقبول است.
البته وضع ایشان مثل بنده نخواهد بود که هم معجون را بگیرند و هم دستی چیزی طلب کار شوند! هر وقت هم معجونش تمام شد، با ایما و اشاره یا با سکوت بفهماند!
به هر حال، احتیاطاً حال عمومی شان [را] پرسیدم که اطلاعاً عرض کرده باشم. معظم له یک سال سنا از آیه الله بروجردی بزرگ تر است. ولی مزاجاً خیلی ناتوان تر و فعلاً فشار خون تقریباً 11 درجه دارد. رعشۀ دست و سایر عوارض عصبی شان از بنده خفیف تر است و در حدود سی سال است که گرفتاری معده دارد و گاهی سوء هضم و عدم اشتهای غذا به حد اعلا می رسد و ... و فشار روده ... بسیار کم است نه قبض مزاج از حرکت زیاد و نسبتاً خفیف به کلی عاجز با ادنی حرکت خفیف فوراً تب می کنند. گویا وقتی مقداری معجون اتریل صرف کرده اند که از تأثیرش زیاد اظهار رضایت می کردند. به هر حال، اگر حضرت عالی صلاح دیدید که چیزی ارسال بفرمایید، ممکن است مستقیماً با خود حضرت معظم له تماسی بگیرید و ممکن است توسط این بنده ارسال فرمایید. به حسب ظاهر تا بیست روز دیگر این جا بوده و بعد یک هفته در تهران و ان شاء الله برای هفده ربیع به قم مراجعت می نماییم.
در خاتمه با تقدیم مراتب اخلاص و عرض سلام مصدع می شوم.
و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
محمدحسین طباطبائی
طباطبائی، سید محمدحسین، سیر و سلوک سبز اشعار، نامه ها، تقریظ ها، اجازات و ... . به کوشش سید هادی خسرو شاهی، تهران، بوستان کتاب، 1396، ص. 110-111