پاسخ به یک سؤال 
بسمه تعالی
«این که کسی به صورت رسول اکرم نگاه کند کور* می شود» ظاهرش این است که چشم نگاه کننده، به مجرد نگاه، پیش از آن که مشاهده کند کور می شود، نه این که نگاه می کند و می بیند، کور می شود و این خاصیت تکریمی است که خدای متعال به رسول خود عطا فرموده است.
و این حضرت امیر پس از رحلت رسول چیزی شبیه کف از دهان شان بیرون آمده بود به دست گرفت و به صورت کشید و مالید، کفی بود که در روایت «نفس» نامیده شده و جان یعنی «روح » آن حضرت نبوده و در عرف، «نفس» به خون هم اطلاق شده.
و این هم یک حرق عادت و معجزۀ دیگری است.
و السلام علیکم
محمدحسین طباطبائی
* شاید مراد از کور، نابینایی و عمی بصر نیست، بلکه ناتوانی بر دیدار و قدرت نداشتن بر نگاه است.
طباطبائی، سید محمدحسین، سیر و سلوک سبز اشعار، نامه ها، تقریظ ها، اجازات و ... . به کوشش سید هادی خسرو شاهی، تهران، بوستان کتاب، 1396، ص. 126