تسلیت نامه
هو
به عرض مقدس می رساند، حادثۀ درگذشت مرحوم مبرور علیین مرتبت، آقای اخوی – رحمه الله – مایۀ تأسف و حقیقتاً  اسباب تأثر گردیده و عموم ارادتمندان را غرق سوگواری نمود. خداوند عز اسمه درجات آن مرحوم را عالی و متعالی کرده و به حضرت عالی در این مصیبت صبر جمیل و اجر جزیل مرحمت فرماید. البته از بی اعتباری دنیا و عاریه بودن این زندگی چند روزه و قرب آجال و انقطاع آمال حدیث گفتن مثل بنده، آن هم به خدمت حضرت عالی«زیره به کرمان بردن» است. امیدواریم خدای متعال خودش نعم الخلف گشته و با عنایات عالیۀ خود حضرت عالی را صبور و مبرور و مؤید و مسدود فرماید .
حقیقتاً مشتاق زیارت می باشم. با این که در این تحولات و انقلابات زندگی ، دلم سخت و سخت تر شده، با این همه گاهی بی تاب و متأثر می شوم. انسان پس از این همه آرزو چند صباح، شومی تبریز را دیدم. نه حضرت عالی را گذاشتیم بیایید و نه خودمان توانستیم از آن ورطه بیرون آمده و تجدید ملاقاتی کرده باشیم. به هر حال تا خداوند – عز اسمه – کی مقدور فرماید.
و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
محمدحسین طباطبائی
مخصوصاً خانواده و بچه ها عرض تسلیت نموده و سلام دارند.
طباطبائی، سید محمدحسین، سیر و سلوک سبز اشعار، نامه ها، تقریظ ها، اجازات و ... . به کوشش سید هادی خسرو شاهی، تهران، بوستان کتاب، 1396، ص. 129