دو نامه به شهید قدوسی
سه شنبه 6/41
به عرض شریف عالی می رسانم:
بنده طبعاً در نوشتن نامه بی حوصله و تنبل هستم، ولی روز گذشته پس از رسیدن به منزل و استنشاق هوای باطراوت شیروانی در محیط سکوت و آرامش، به فکر چند روز که مزاحم حضرات بودم افتاده و از نظر می گذرانیدم، به اندازه ای متأثرم شدم که به وصف نمی آید، به همین جهت با این نامه، مراتب تأثیر خودم و خانم را از دور ابراز می نمایم.
اگر چه این مسافرت خود مانند خواب و خیال در نظر جلوه می کند، ولی در هر حال، خواب خوشی بود و مثل این که در امتداد زندگی پر ملال این بنده روزهای استثنایی بود و مهر و محبتی که از حضرات، بلکه از عموم اهالی و محترمین دیدیم، هرگز فراموش نمی کنم.
روز گذشته – بحمدالله – ساعت چهار بعد از ظهر سالماً وارد درکه شدیم و فعلاً که تقریباً ساعت هشت و نیم است، برمی گردم. بدین وسیله، سلام و عرض اخلاص خود و متعلقین را خدمت حضرت عالی و آقای شریف و آقای محمد و سایر متعلقین و دوستان می رسانم و همچنین خدمت سرکار علیه متعالیه خانم بزرگ، و گوهر آغا خانم و فاطمه خانم و بهجت خانم و محترم خانم – دامت عزتهن – سلام و عرض معذرت داریم. خدمت نجم السادات عموماً سلام اشتیاق داشته، از نور چشمان حسنین دیده بوسیم.
و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
خدمت رفعت خانم سلام دارند. متمنی است اگر چند روز قبل از مهر ماه مراجعت فرمایید یک سره به درکه تشریف بیاورید.
و السلام علیکم
محمدحسین طباطبائی
عبدالباقی حاضر و سلام دارد.
طباطبائی، سید محمدحسین، سیر و سلوک سبز: اشعار، نامه ها، تقریظ ها، اجازات و ... . به کوشش سید هادی خسرو شاهی، تهران، بوستان کتاب، 1396، ص.172