براساس دیدگاه علامه طباطبائی، «مصحلت » دارای وجودی واقعی است . داشتن وجود واقعی، به معنای داشتن مابازای خارجی نیست ، بلکه مصلحت از مفاهیم فلسفی است که منشأ انتزاع واقعی دارد. تبیین های گوناگونی بر واقعی بودن مصلحت ارائه شده است ؛ از جمله اینکه مصلحت ، امر وجودی و مستمر ی است که مقتضای طبیعت اشیاست ؛ پشتوانة اعتباریات بوده ، نفس حکم و فعل الهی است ؛ نشانة حکیمانه بودن فعل است و ملا ک حسن و خیر تکوینی میباشد. با دقت در آثار علامه طباطبائی، چهار نحوة هستی برای مصلحت میتوان بیان کرد: هستی واقعی خارجی، هستی منحاز از خارج و ذهن ، هستی ذهنی و هستی اعتباری. براساس دیدگاه علامه ، مصلحت دارای مراتب وجودی شدید و ضعیف است و در این نوشتار تشکیک در مصلحت را براساس مصادیق مصلحت که عبارت اند از «حقیقت اشیا»، «غایت »، «فعل » و «جامعه »، تبیین کرده ، ظرف تحقق مصلحت را در دو عالم «تکوین » و «تشر یع » یافتیم .
نوشته
این مقاله درصدد بررسی مصلحت و حکمت در افعال الهی است. آیا افعال الهی بر یک سلسله مصالح و حکمت ها مبتنی است؟ آیا می توان فرض کرد افعال الهی خالی از مصالح و به گزاف صادر شود؟ هدف این نوشتار بررسی دقیق سنخ افعال الهی و یکسانی و یا تفاوت آنها با افعال انسان هاست. پاسخ به این سوال باب وسیعی از معرفت ذات ربوبی را به روی ما می گشاید و شناخت برخی از افعال و صفات الهی را برای ما تسهیل می کند. روش نوشتار در مقام گردآوری، اسنادی و در مقام تبیین، توصیفی و تحلیلی بوده و با محوریت دیدگاه علّامه طباطبائی در تفسیر شریف المیزان صورت گرفته است. با بررسی دیدگاه مولف تفسیر المیزان، به تعریف جدیدی از مصلحت در افعال الهی ـ غیر از آنچه بین اشاعره و معتزله مشهور بود ـ می رسیم. این دیدگاه نوعی جمع بندی ابتکاری و بدیع بین آیاتی از قرآن کریم است که در این مقاله به آنها اشاره شده است.
نوشته
درباره ما
عضویت
تماس با ما
جهت عضویت در خبرنامه،اطلاع از تازه ترین جلسات، گرد همایی ها و کتاب های چاپ شده ایمیل خود را وارد کنید.

  • .با ما همراه باشید
  • .حقوق مربوط به این سایت متعلق به "سایت علامه طباطبایی" بوده و هرگونه کپی اطلاعات با ذکر منبع مجاز می باشد
Footer