بحث حرکت جوهری که از مباحث بنیادین در حکمت صدرائی است در میان معاصران نیز مباحث جدی را به خود اختصاص داده است، از میان حکمای معاصر علامه طباطبائی و حسن زاده آملی در این باره با جدیت بیشتری اندیشیده اند، هر دو در عین این که تحت تاثیر شدید ملاصدرا هستند ولی تلاش کرده اند تا در تفسیر حرکت جوهری و محدوده آن و همچنین دستاوردها ونتایج ان به تاملات بیشتری بپردازند، حسن زاده آملی با رویکردی عرفانی و در رساله ای مستقل با این امر مواجه گشته وهم دلایل زیادی بر اثبات حرکت جوهری ارائه نموده ودستآوردها و نتایج آن مورد توجه قرار داده است، اما علامه طباطبئی هرچند رساله در باب قوه وفعل دارد، اما دلایل وی مختلف نبوده و تلاش نموده تا با نوآوریهای بیشتر به لوازم حرکت از منظر فلسفی توجه نشان دهد. در علامه کمتر به دستآوردهای فلسفی و عرفانی حرکت جوهری توجه نشان داده شده و بیشتر به تحلیل خود حرکت و حرکت جوهری پرداخته شده است.
نوشته
Footer