یکی از ابعاد نظام تربیتی اسلام و در رأس آن تعلیمات قرآن کریم، دعوت به‌ اندیشیدن و بهره‌مندی از نیروی فکر است (ملکی، 1382). در این آیین الهی‌ که نخستین پیامش با فعل امر بخوان آغاز شده است و عنوان کتاب مقدس و آسمانی‌اش قرآن به مفهوم خواندنی است، فراوان پیروانش را مصرانه به خواندن، دیدن، شنیدن و سیر و سفر کاوشگرانه در زمین دعوت می‌نماید و به انسان‌ هشدار می‌دهد که علت اصلی کفر و انحراف، عدم اندیشه‌ورزی و تفکر است و در این باره همین بس که می‌فرماید؛ «و یجعل الرجس علی الذین لا یعقلون‌3». آنچه‌ در دنیای کنونی انسان را قادر می‌سازد تا خود را با سلاح علم، هنر، اخلاق و معنویت مجهز سازد، قدرت فکری اوست. تعلیم و تربیت فرآیندی است که‌ پرورش فکر انسان را بر عهده دارد (شریعتمداری، 1382). در این میان نظام‌ آموزش رسمی که بخشی مهم از نظام تربیتی هر جامعه‌ای را تشکیل می‌دهد و دارای ساختاری پیچیده و عناصر متعددی است، در دستیابی به هدف فوق الذکر نقشی مهم و بی‌بدیل بر عهده خواهد داشت. هدف محقق در پژوهش حاضر این‌ بوده است که با بهره‌مندی از نظام تربیتی اسلام به‌عنوان یک برنامه درسی‌ معنوی و فطری، ضمن استخراج ابعاد پرورش تفکر از قرآن کریم، به ارائۀ دلالتهای (راهنمایی‌های) کلام وحی پیرامون پرورش اندیشه برای نظام آموزشی‌ و به‌طور مشخص برای عناصر برنامۀ درسی بپردازد. براساس یافته‌های پژوهش حاضر جریان پرورش اندیشه از منظر قرآن در چهار بعد اصلی موضوع اندیشه، مراتب اندیشیدن، ملزومات جریان پرورش اندیشه و آفات اندیشه‌ورزی خلاصه می‌گردد. هر یکی از این بعد حامل راهنمایی‌هایی برای نظام آموزشی است که در این مقاله به ذکر خواهیم پرداخت. امید است نتایج پژوهش حاضر راهگشا و مورد استفادۀ سیاستگذاران و مجریان امر تعلیم و تربیت قرار گیرد.
نوشته
این مقاله در چارچوب نظریة دلالت غیرمستقیم به تفاوت‌‌های «وجود» و «موجود» می‌پردازد و در پی یافتن پاسخی برای این پرسش است که آیا گزارۀ «وجود موجود است» گزاره‌ای تحلیلی است. در این بررسی مشخص می‌شود که در سطح واژگان، هیچ یک از دو واژۀ «وجود» و «موجود» شامل مفهومی زائد نسبت به دیگری نیست. همچنین زمانی که مدلول اسمی «وجود» مد نظر است، مدلولات دو واژة «وجود» و «موجود» با یکدیگر این‌همان هستند. اما معانی این دو واژه، یعنی طریقة اظهار مدلولات یا روش دست‌یابی به آن‌ها با یکدیگر متفاوت است و به این دلیل نمی‌توان گزارة «وجود موجود است» را گزاره‌ای تحلیلی دانست. اما اگر منظور از «وجود» وجود واجب باشد، معانی آن‌ها نیز عین یکدیگر خواهند بود و گزارۀ مورد نظر تحلیلی است. به علاوه، مشخص می‌شود که معنی «موجود» در ساختار فلسفی ملاصدرا متفاوت با معنی آن در ساختار فلسفی علامه طباطبایی است.
نوشته
درباره ما
عضویت
تماس با ما
جهت عضویت در خبرنامه،اطلاع از تازه ترین جلسات، گرد همایی ها و کتاب های چاپ شده ایمیل خود را وارد کنید.

  • .با ما همراه باشید
  • .حقوق مربوط به این سایت متعلق به "سایت علامه طباطبایی" بوده و هرگونه کپی اطلاعات با ذکر منبع مجاز می باشد
Footer