هدفمندی سوره های قرآن،امروزه یکی از مباحث مهم و تاثیرگذار قرآن پژوهی معاصر شناخته می شود. ارتباط ناگسستنی آن با مباحث علوم قرآنی موجب شده تا رویکردی عمومی از اوائل قرن چهاردهم تاکنون نسبت به این مبحث نوین قرآنی بشود. قرآن پژوهان و مفسرانی که به هدفمندی سوره های قرآن گرایش دارند،براین باورند که هرسوره بسان جامعیت واحد و مجموعه ای منظم بوده و دارای شخصیت و روحی مستقل است که درکالبد تمام آیات آن جریان دارد. شناخت اهداف و مقاصد سوره ها تاثیر شگرفی برفهم و تفسیرآیات قرآن داشته و بر اثر آن می توان شناختی جامع وکامل نسبت به سوره های قرآن بدست آورد.یکی ازویژگی‌های بسیاربرجسته تفسیرالمیزان ،تعهد و الزام علامه طباطبایی در بیان اهداف و مقاصد سوره های قرآن بوده و هدف مقاله حاضر موشکافی وبرجسته نمودن این ویژگی معقول خواهدبود.تحقیق حاضرازنوع "مطالعات اسنادی(کتابخانه ای)"وروش پژوهش" مطالعه وفیش برداری "مباحث آغازین سوره های قرآن درتمامی مجلدات چهل گانه ترجمه فارسی تفسیرالمیزان(تحت عنوان بیان) درنظرگرفته شده است. علامه محمدحسین طباطبائی نخستین مفسر شیعی بوده که درتفسیرخودبه اهداف و مقاصد سوره ها و بلکه به ساختارسوره ها توجه کرده است.وی با گشودن فصلی درابتدای هرسوره با عنوان"بیان"هدف و غرض اصلی سوره را مورد بررسی قرارداده و در لابلای تفسیر خود مبانی نگرش ساختاری به قرآن رااستوارنموده و روشهای راهیابی به اهداف سوره ها را نیز ترسیم کرده است.
نوشته
هدف آفرینش انسان بدین معنا که انسان، برای چه هدف، غرض یا غایتی آفریدهشده است سوالی اساسی و بنیادی و بلکه مهم ترین پرسشی است که ذهن انسان را به خود مشغول ساخته است. این پرسش‌، سابقه دیرینه‌ای دارد و مانند برخی از مسائل فلسفی‌، برای همگان مطرح است‌. غالب انسان‌ها مایلند بفهمند که هدف خلقت خودشان و یا مجموعه انسان‌ها چیست‌؟البته این پرسش در ارتباط با مجموعه عالم امکانی قابل طرح است و بدون تردید در این مجموعه هدف آفرینش انسان بی ارتباط با هدف بقیه مخلوقات نیست. در این پژوهش سعی شده است تا به مسئله هدف آفرینش انسان از نظر علامه طباطبایی پرداخته شود. علامه طباطبایی از جمله متفکرانی است که برای انسان ارزش زیادی قائل است و با توجه به این که برای انسان دو بعد قائل است؛ بعد روحی و جسمی، برای حیات انسان نیز ارزش زیادی قائل است و زندگی را پوچ و بی معنا نمی داند بلکه معتقد است آفرینش انسان و جهان هدف دار بوده و هر چیزی در این جهان برای رسیدن به هدفی آفریده شده است. روش تحقیق در این پایان نامه، کتابخانه ای می باشد لذا با مراجعه به کتب اصلی علامه طباطبایی به خصوص آثار فلسفی و تفسیری ایشان (المیزان) در پی تبیین دیدگاه این متفکر برجسته در این مسیله خواهیم بود.از جمله محوری ترین مسائلی که در طول تاریخ تفکر بشر همواره، اندیشه وی را به خود مشغول داشته، سه محور اساسی «خدا شناسی» و «جهان شناسی» و «انسان شناسی» بوده است در این میان انسان شناسی از ویژگی خاصی برخوردار است زیرا انسان شناسی راه گشای خداشناسی است.موضوع انسان شناسی خصوصاً فلسفه خلقت انسان از قدیمی ترین موضوعاتی است که با تاریخ تفکر و اندیشه بشر همزمان است و در طی قرون و اعصار هیچ برهه ای را شراغ نداریم که اندیشمندان و متفکران پیرامون ابعاد مختلف این موضوع به مطالعه نپرداخته باشند، اما این پدیده همچنان به عنوان مبهم ترین، مجهول ترین و پیچیده ترین مسایل آفرینش انسان مطرح می باشد؛ و یکی از موضوعاتی که ابعاد گوناگون و مسائل اساسی آن هنوز در هاله ای از ابهام وجود دارد و صاحبان مکاتب و علوم مختلف پیوسته در اطراف آن دچار سرگردانی و سردرگمی فراوان می باشند موضوع فلسفه آفرینش انسان است.از سوی دیگر، هدف و فلسفه آفرینش به طور اعم و فلسفه خلقت انسان به طور اخص یکی از ریشه دارترین مسائلی است که از دورترین زمانها، همزمان با خلقت انسان بر روی کره خاکی مطرح بوده و گویا تا روزی که بشر بر روی زمین زندگی می کند مطرح خواهد بود.
نوشته
Footer