فهد بن عبد الرحمن بن سلیمان الرومی در کتاب «اتجاهات التفسیر فی القرن الرابع‌ عشر» درصدد ارایه مکاتب تفسیری (عقایدی، علمی، ادبی، عقلی و. . . )در قرن‌ چهاردهم است. در این کتاب از منهج شیعه در تفسیر قرآن نیز سخن به میان آمده و پاره‌ای‌ از مهمترین کتاب‌های تفسیری معاصر به اجمال معرفی شده‌اند. فهد رومی در این میان‌ به بررسی تفسیر المیزان با تفصیل بیش‌تر پرداخته و منهج تفسیری علامه را با پاره‌ای‌ از نمونه‌های تفسیر المیزان با تفصیل بیش‌تر پرداخته و منهج تفسیری علامه را با پاره‌ای‌ از نمونه‌های تفسیر آیات از المیزان ارایه کرده است. نویسنده در این معرفی، دچار لغزش‌های فاحش و تناقض‌گویی‌های آشکاراست. پیش‌داوری‌های وی‌ درباره امامیه و اصول تفسیر شیعه، وی را به طرح ادعاهای بی‌اساس سوق داده است. وی تفسیر شیعه را از پای‌بست ویران می‌بیند، علامه را به خرافه‌گویی و پندارزدگی‌ متهم می‌کند، سپس این داوری‌ها را از سر صدق و انصاف می‌نگرد. در این نقد ابتدا پاره‌ای از لغزش‌ها، تناقض‌ها و تحریف‌های مؤلف درباره تفسیر المیزان برملا شده و سپس اساس ادعای وی درباره هدم ارکان تفسیر المیزان با تفصیل بیش‌تر، به‌ محک نقد درآمده است
نوشته
درباره ما
عضویت
تماس با ما
جهت عضویت در خبرنامه،اطلاع از تازه ترین جلسات، گرد همایی ها و کتاب های چاپ شده ایمیل خود را وارد کنید.

  • .با ما همراه باشید
  • .حقوق مربوط به این سایت متعلق به "سایت علامه طباطبایی" بوده و هرگونه کپی اطلاعات با ذکر منبع مجاز می باشد
Footer