Toggle navigation
کتابخانه
کتاب ها
مقاله ها
بریده متون
پایان نامه ها
گرد همایی ها
منتشر نشده ها
دیداری شنیداری
آلبوم
تصویر
صدا
ویدیو
سلوک شخصی
خانه ها
زندگی نامه و خاطرات
خاندان علامه
نامه ها
خودنوشت
ذوقیات هنری
مدرسه فکری
اساتید-جلسات-شاگردان
هانری کربن
جستجو
بررسی مسئله علم غیب در قرآن با تاکید بر دیدگاه علامه طباطبایی، شیخ طبرسی وآیت الله جوادی آملی
غیب در لغت به معنای هر امر پنهان از انسان است و اصطلاح به هر آنچه که در دسترس حس و عقل آدمی نیست ،گفته می شود و کسی جز خدا یا به اذن خدا از آن آگاهی ندارد و از آن جهت که در تحت حواس ظاهری نمی گنجد با شهود متفاوت است. بنابر آیات قرآن کریم، علم غیب به طور مطلق و استقلالی از آن خداست؛ اما خداوند برخی بندگان خود را از این علم بهره مند کرده است؛ مطابق با آیات و روایات، پیامبران، فرشتگان و اولیاء الهی از جمله امامان، از بهره مندان از علم غیب هستند. طبق تقسیم بندی آیاتی که در مورد غیب صورت گرفته است، علم غیب اصالتاً و بالذات برای خداست که به اذن الهی، پیامبران و اولیای خدا از آن بهره مند می گردند؛ بر خلاف غیب مطلق که در همه مقاطع وجودی و برای همگان پوشیده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی علم غیب در قرآن و همچنین بررسی از دیدگاه سه عالم بزرگ اسلام علامه طباطبایی، علامه طبرسی و آیت الله جوادی آملی است. در این تحقیق از روش تحقیق کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که هر سه این بزرگان در مورد علم غیب در قرآن نظر یکسان و مشابهی دارند و هر سه معتقدند که علم غیب وجود دارد و هیچ کدام وجود علم غیب در برخی از افراد از جمله بندگان خاص خدا و ائمه اطهار را نفی نمی کنند. این سه عالم بزرگ معتقدند که علم غیب مطلق از آن خداست و علم غیب ائمه نسبی است. همچنین نتایج نشان داد که از مجموع آیات قرآن به دست میآید که علم غیب بالذات و بالاصاله مختص به خداست و دیگران فقط از علم غیب بالعرض و بالتبع از راه افاضه خدا برخوردارند. به دیگر سخن علم غیب آنها علم خدادادی است نه علم ذاتی.
نوشته
تحلیل دیدگاه علامه طباطبائی درباره ی غیب و شهود
غیب و شهود در آموزه های دینی شامل معنای خاصی می باشد که کانون توجه علّامه طباطبائی بوده است. این مقاله تلاش دارد به روش تحلیلی ـ توصیفی با مراجعه به تفسیر المیزان، دیدگاه وی درباره مسائلی همچون غیب و شهود، مصادیق و نسبی بودن آن را استخراج کند. از یافته های این پژوهش آن است که علّامه، «غیب» را حقیقتی نامحسوس و فرامادی می داند که وحی آسمانی به صراحت آن را تایید کرده، درباره آن سخن گفته و آدمیان را به ایمان به آن فراخوانده است. انسان ها گرچه بر حسب فطرت الهی خود از وجود غیب آگاهی داشته و بدان مومن می باشند، اما شناخت تفصیلی غیب و موجودات و جهان های نامحسوسی که متعلق به غیب می باشند، جز از راه وحی آسمانی امکان پذیر نمی باشد و اما شهادت، آن امری است که مشهود و حاضر نزد مدرک است. همچنین شهادت دائرمدار احاطه به شی ء، توسط حس یا خیال یا عقل یا احاطه وجودی است.
نوشته
طریق شناخت عالم غیب از نظر ملاصدرا و علامه طباطبایی (ره)
عالم غیب نشئه ماورای ماده است که نیل به حقایق آن، در تحقق کمال انسانی نقش بسیار مهم و ارزندهیی دارد، لذا ایمان به آن وجههء دعوت تمام ادیان توحیدی، خصوصا اسلام میباشد. از آنجا که ایمان به غیب بدون شناخت آن امکانپذیر نیست، لذا بحث از شناخت نشئه غیب بسیار مهم و ضروری است و هدف این مقاله آنست که راه شناخت حقایق عالم غیب از نظر ملا صدرا و علامه طباطبایی که از بزرگترین اسلامشناسان شیعیند، مورد بررسی قرار گیرد.
نوشته
درباره ما
عضویت
تماس با ما
جهت عضویت در خبرنامه،اطلاع از تازه ترین جلسات، گرد همایی ها و کتاب های چاپ شده ایمیل خود را وارد کنید.
لطفا آدرس ایمیل خود را وارد نمایید!
آدرس وارد شده معتبر نمی باشد!
.با ما همراه باشید
.حقوق مربوط به این سایت متعلق به "سایت علامه طباطبایی" بوده و هرگونه کپی اطلاعات با ذکر منبع مجاز می باشد