آنچه که مسلم است در اندیشه دینی مساله آزادی اهمیت بسزای دارد و به همان میزان تفکر در این باب نیز می تواند رهگشای مسائل عدیده باشد این نوشته تلاشی است در ارائه، رابطه دین و آزادی از نگاه علامه طباطبائی و محقق نائینی در نگاه نخست بنظر می رسد وادی دین و شریعت، میاین از وادی آزادی است. به دلیل اینکه دین سخن از تکلیف و احکام دارد اما آزادی به معنای عدم تکلیف و عدم محدودیت به احکام می باشد. اما این نگرش و اندیشه هیچ ارتباطی با آموزه های اسلام و سیره و روش پیامبر (ص) و امامان (ع) ندارند و ما در این تحقیق با استفاده از اندیشه علامه طباطبائی و محقق نائینی به این نتیجه می رسیم که نسبت و رابطه بین دین و آزادی نه می تواند تناقض و نه تباین باشد بخاطر اینکه این دو اندیشمند آزادی مطلق را که در جوامع غربی مرسوم است مناقی دین می دانند و معتقدند که دین خود حدود و قلمروی برای آزادی قائل می شودلذا در رابطه و نسبیت بین دین و آزادی، قائلند که این دو مکمل هم دیگر و در واقع همچنان که دین امر قطعی و ذاتیست آزادی نیز برگرفته از سرشت و فطرت انسانی است لذا آزادی موهبتی است الهی هم چنان که دین چنین می باشد.
نوشته
Footer