Toggle navigation
کتابخانه
کتاب ها
مقاله ها
بریده متون
پایان نامه ها
گرد همایی ها
منتشر نشده ها
دیداری شنیداری
آلبوم
تصویر
صدا
ویدیو
سلوک شخصی
خانه ها
زندگی نامه و خاطرات
خاندان علامه
نامه ها
خودنوشت
ذوقیات هنری
مدرسه فکری
اساتید-جلسات-شاگردان
هانری کربن
جستجو
بررسی تطبیقی رشد اخلاقی در اندیشه علامه طباطبایی، شهید مطهری و کولبرگ
رشد اخلاقی چون خود اخلاق یکی از اساسیترین مسائل موردتوجه انسانها در طول تاریخ بوده و مراحل، شیوهها و اهداف دستیابی آن همواره مورد بحث و دقت نظر قرارگرفته است؛ رشد اخلاقی به معنای رشد انسان در جنبههایی از شناخت، رفتار و عواطف که به کمال انسان در زندگی منجر شده و تنها با افعال اختیاری او مرتبط بوده، میباشد، دیدگاههای متفاوتی که در این زمینه ارائه شده است حاکی از اهمیت آن می-باشد، در این رساله با بهرهگیری از روش کتابخانهای مقایسه و تحلیل برخی از این دیدگاهها صورت پذیرفته است، کولبرگ ازجمله روانشناسانی است که دیدگاه او از جمله دیدگاه های تأثیرگزار در این زمینه بوده و سالیان زیادی است که مورد توجه قرار گرفته است او رشد اخلاقی در افراد را بر اساس شناخت و قضاوتی که افراد در مورد رفتارهای اخلاقی دارند به سه سطح پیش قراردادی؛ قراردادی و فراقراردادی تقسیم کرده که هرکدام از این سطوح، خو دارای دو دوره میباشند و معتقد است که ورود به مرحله بعدی بدون طی کردن مراحل قبل امکانپذیر نبوده و غالب مردم از سطح دوم تجاوز نمیکنند و تنها بخش بسیار اندک و شاید هیچکس به آخرین مرحله رشد اخلاقی دست نیابد، از سویی متفکران مسلمانی چون علامه طباطبایی و شهید مطهری با بهرهگیری از معارف ناب اسلامی، این مسأله را مورد توجه قرار داده و با تأکید بر عناصر محوری «خداشناسی» و «پرستش» بالاترین مرحله از رشد اخلاقی را مرحلهای میدانند که فرد بدون در نظر گرفتن منافع مادی دنیوی و حتی منافع معنوی اخروی، تنها به خاطر رضایت و خشنودی خداوند اقدام به رفتاری نماید بررسی و تطبیق دیدگاه کولبرگ با دیدگاه این دو اندیشمند اسلامی، حاکی از آن است که طبق نظر ارائهشده توسط کولبرگ، رشد اخلاقی انسان، محدود به اخلاق اجتماعی بوده حال آنکه دستیابی به مقام رضای الهی میبایست به عنوان بالاترین مرحله مدنظر باشد از اینرو لازم است روانشناسان متدین و آشنا به مبانی دین اسلام، نظریه اسلامی رشد اخلاقی را با توجه به شیوههای نوین علم روانشناسی مثل شناسایی و رصد افراد (نمونهگیری) کنترل متغیرها تبیین و ارائه نمایند.
نوشته
مقایسه رشد اخلاقی از دیدگاه علامه طباطبایی و کولبرگ
اخلاق یکی از اساسیترین مسائل مورد توجه انسان ها در طول تاریخ بوده و مراحـل ، شـیوه هـا و اهـداف دسـتیابی آن همواره مورد بحث و دقت نظر قرار گرفته است ؛ رشد اخلاقی از جمله مسـائلی اسـت کـه در روانشناسـی از آن بحث به میان آمده و روانشناسان در صدد بررسی رشد انسان در جنبـه هـایی از شـناخت ، رفتـار و عواطـف کـه بـه کمال انسان در زندگی منجر شده و تنها با افعال اختیاری او مرتبط بوده ، مـیباشـند و در ایـن زمینـه دیـدگاه هـای متفاوتی ارائه شده است که دیدگاه رشد اخلاقی کولبرگ از جمله مهم ترین نظـرات در ایـن زمینـه بـوده و سـالیان زیادی است که مورد توجه قرار گرفته و براساس آن عمل میشود. کـولبرگ رشـد اخلاقـی در افـراد را بـر اسـاس شناخت و قضاوتی که افراد در مورد رفتارهای اخلاقی دارند، به سه سطح پیش قراردادی؛ قـراردادی و فراقـراردای تقسیم کرده که هر کدام از این سطوح ، خود دارای دو دوره میباشـند و معتقـد اسـت کـه ورود بـه مرحلـه بعـدی بدون طی کردن مراحل قبل امکان پذیر نبوده و غالب مردم از سطح دوم تجـاوز نمـیکننـد و تنهـا بخـش بسـیار اندک و شاید هیچ کس به آخرین مرحله رشد اخلاقی دست نیابد، از سویی واکاوی اندیشه هـای علامـه طباطبـایی پیرامون این موضوع حاکی از آن است که ایشان رشد اخلاقی در انسان ها را با توجه بـه مسـلک و مبنـایی کـه در مورد اخلاق پذیرفته اند در سه مرحله منفعت یابی اجتماعی، منفعت یابی اخروی و رشد توحیدی مـیدانـد؛ بررسـی و تطبیق این دو دیدگاه حاکی از آن است که نظر ارائه شده توسط کـولبرگ ، رشـد اخلاقـی انسـان را محـدود بـه اخلاق اجتماعی کرده و به نقش رضایت خداوند به عنوان محور عالم هستی توجهی ننموده است ، چرا که بـه نظـر علامه طباطبایی، عالیترین مرتبه و مرحله رشد اخلاقی، مرحله ای است که فرد بدون در نظر گرفتن منـافع مـادی دنیوی و حتی منافع معنوی اخروی، تنها به خاطر رضایت و خشنودی خداوند، اقدام به رفتاری نماید.
نوشته
درباره ما
عضویت
تماس با ما
جهت عضویت در خبرنامه،اطلاع از تازه ترین جلسات، گرد همایی ها و کتاب های چاپ شده ایمیل خود را وارد کنید.
لطفا آدرس ایمیل خود را وارد نمایید!
آدرس وارد شده معتبر نمی باشد!
.با ما همراه باشید
.حقوق مربوط به این سایت متعلق به "سایت علامه طباطبایی" بوده و هرگونه کپی اطلاعات با ذکر منبع مجاز می باشد