از روش‌های تربیت دینی «تذکر» و «موعظه» است. موعظه دعوت به نیکی توام با خیرخواهی و رقت قلب است. واژه هم‌معنای آن، «نصیحت» و «تذکر» است که به‌معنای پند و اندرز مشفقانه به انگیزه اصلاح و تربیت می‌باشد. موعظه حسنه در قرآن به‌عنوان روش تربیت دینی در موضوعات اعتقادی و مسائل اخلاقی و اعمال و آداب عبادی به کار رفته است. علّامه طباطبائی با توجه به آیات قرآن، براین باور است که اگر واعظ و متعظ از شرایط علمی و اخلاقی و اعتقادی مناسبی برخوردار باشند، و نیز محتوای وعظ و اندرز دعوت به خدا باشد، سبب بیداری دل‌ها و تربیت و تهذیب نفوس انسان‌هامی‌شود. یادآوری نعمت‌ها و حوادث تاریخی در قرآن برای غفلت‌زدایی و رشد تربیت دینی آمده است. در این پژوهش، تفسیر و تحلیل آیات موعظه و واژه‌های مرتبط آن، با توجه به دیدگاه تفسیری علّامه طباطبائی در تفسیر المیزان مورد تحقیق و ارزیابی قرار گرفته است.
نوشته
درباره ما
عضویت
تماس با ما
جهت عضویت در خبرنامه،اطلاع از تازه ترین جلسات، گرد همایی ها و کتاب های چاپ شده ایمیل خود را وارد کنید.

  • .با ما همراه باشید
  • .حقوق مربوط به این سایت متعلق به "سایت علامه طباطبایی" بوده و هرگونه کپی اطلاعات با ذکر منبع مجاز می باشد
Footer