پژوهش حاضر با عنوان فضایل چهارگانه‌ی اخلاقی از دیدگاه ابن میثم بحرانی به روش( اسنادی کتابخانه‌ای) و تحلیلی انجام شده‌، بررسی حاصله از این پژوهش حاکی از آن است که حکمای پیشین مانند افلاطون، ارسطو، ابن مسکویه، ابن سینا،خواجه نصیرالدین طوسی و ملّا احمد نراقی معتقد به نظریه‌ی اعتدال در کسب فضابل اخلاقی هستند، به عبارت دیگر راه رسیدن به فضائل را تأمینِ فضیلت‌های چهار گانه، حکمت، شجاعت، عفّت و عدالت در نفس انسان می‌دانند. لازم به ذکر است که ابن میثم بحرانی به تأسّی از ارسطو و ابن مسکویه کمال حکمت عملی را در حکمت، شجاعت و عفّت دانسته که با تحقّق یافتن آنهادر نفس، عدالت پدیدارگردد. علامه طباطبایی نیز به تأسی از گذشتگان در ابتدای راه قائل به نظریه اعتدال بوده ولی معتقد است که عمده ی راه بایدمبتنی بر اخلاق توحیدی بر مبنای معرفت النفس باشد. بنا براین این دو حکیم در پذیرش اصل نظریه اعتدال با یکدیگر اشتراک نظر دارند ولی علامه طباطبایی اعتدال را برای تکمیل اخلاق کافی ندانسته و نظریه اخلاقی توحید رامبتنی بر معرفت النفس مطرح می کند.
نوشته
Footer