قرآن در آیاتی چند به همانند آوری - مانند خود- تحدی می نماید؛ گاهی به سوره ای، زمانی به دو سوره و در نهایت، به مانندسازی با قرآ« تحدی شده است. مفسران از دیرباز به این نکته توجه داشته اند و این چرایی چنان سوالی در پیش روی آن ها خودنمایی کرده است. برخی بر این پندارند که آیات، مراحل تحدی را بیان می کند و گروهی تلاش می کنند بین محتوای سوره و نوع تحدی ارتباط برقرار سازند و دسته ای غرض خاصی برای آن متصور هستند. مقالة حاضر به روش توصیفی - تحلیلی با رویکرد قرآنی، آیات تحدی را از دیدگاه علامه طباطبائی در تفسیر گرانسنگ المیزان بررسی می کند و چنین نتیجه می گیرد که بیان تحدی در آیات مختلف قرآن به صورت مطلق است و مشتمل بر «اغراض خاصی» می باشد. تحدی در آیه 88 سوره اسراء، تحدی به تمام اغراض قرآ« می باشد و غرض اساسی کلّ کتاب آسمانی این است که احتیاج های مردم را تا روز قیامت دربردارد. تحدی در آیه 28 سوره یونس، تحدی به یک غرض تامّ و جامع است بر این اساس، دیدگاه علامه را در بحث تحدی می توان مبتنی بر«غرض خاص» استوار دانست که نشات گرفته از مبنای ایشان در بحث علت تسمیه «سوره»می باشد.
نوشته
Footer