اتین ژیلسون وعلامه طباطبایی دوفیلسوفی هستند که یکی دربستر فرهنگ مسیحیت و دیگری دربستر دین اسلام رشد و نموکرده اند. اتین ژیلسون معتقداست که وحی و عقل موید هم اند.از نظر ژیلسون داده های عقل و برهان عقلی درطول وحی قرارگرفته و همسو با وحی است؛ژیلسون قائل است که عقل انسان محدودیت ها یی دارد و به همین جهت نیازمند به اموری است که مُلهم ازخدا باشد. وانگهی عقل و استدلال فلسفی تنها برای طایفه ای خاص کاربرد دارد وبخش عظیمی ازمردم و عوام از برها ن عقلی و فلسفه محروم بوده و نمی تواند ازاین ابزار بهره مند گردند ازاین جهت وحی همگانی بوده و قابل استفاده برای عموم مردم است ومردم هم نیازمند آن می باشد، برخلاف فلسفه که تنها تحصیل کرده های جامعه ازآن بهره مند می شوند؛ بااین وجود فلسفه امرضروری است چه اینکه ذهن خواص و تحصیل کرده های جامعه بدون استدلال فلسفی تن به پذیرش حقیقت نمی دهند.علامه طباطبایی هم مثل ژیلسون، دین وفلسفه را همسو دانسته و هر دو را مکمل هم می داند ، وجه اشتراک علامه طباطبایی وژیلسون دراین است که هردو فیلسوف وحی الهی را مکفی ندانسته وبرهان عقلی ر ا برای شناخت حقیقت لازم وضروری می دانند، برایند این سخن این است که از نظراین دوفیلسوف عقل و وحی همسو بوده وهدف واحدی را دنبال می کنند.
نوشته
درباره ما
عضویت
تماس با ما
جهت عضویت در خبرنامه،اطلاع از تازه ترین جلسات، گرد همایی ها و کتاب های چاپ شده ایمیل خود را وارد کنید.

  • .با ما همراه باشید
  • .حقوق مربوط به این سایت متعلق به "سایت علامه طباطبایی" بوده و هرگونه کپی اطلاعات با ذکر منبع مجاز می باشد
Footer