از سوی اندیشمندان تربیتی، تلاش های فکری گسترده ای در زمینه تربیت اجتماعی صورت گرفته است که می توان با تامل، به دلالت های تربیتی صریح و ضمنی آنان دست یافت. یکی ازدیدگاه های تربیتی، دیدگاه نومفهوم گرایی است. هنری ژیرو از جمله نومفهوم گرایانی است که از منظر یک نئومارکسیست، تربیت را امری جدا نشدنی از تحول انسانی و اجتماعی می داند. در میان متفکران اسلامی علامه محمدحسین طباطبایی (ره) مبتکر نظریه ادراکات اعتباری از جمله نظریه پردازانی است که در حوزه اجتماعی مباحث گسترده و عمیقی را مطرح نموده است. با عنایت به مسائل موجود در زمینه تربیت اجتماعی و اهمیت پرداختن به تربیت اجتماعی افراد جامعه، پژوهش حاضر، ضمن تبیین دیدگاه نومفهوم گرایان (به ویژه ژیرو) در زمینه تربیت اجتماعی به نقد آن با تکیه بر نظریه ادراکات اعتباری علامه (ره) پرداخته است. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نظری بوده و در پنج فصل تنظیم گردیده است. روش انجام تحقیق، بر اساس سوالات تحقیق، توصیفی- تحلیلی، تطبیقی و تحلیل انتقادی است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که: در تربیت اجتماعی مورد قبول نومفهوم گرایان(ژیرو) بر رفع اختلافات و برقراری مساوات در بین افراد جامعه، مبارزه با نظام حاکم و رهایی بخشی از سلطه آن، تربیت سیاسی افراد، پیروی از نظر اکثریت، نسبی بودن تمامی ادراکات، نفی الگو و عدم تعیین غایات در تربیت، تاکید شده است. علامه (ره) در نقد این دیدگاه، به فطری بودن اختلافات افراد، حاکمیت دین به منظور اصلاح اختلافات (نه رفع)، تربیت همه جانبه افراد، پیروی از حق( نه اکثریت)، مطلق بودن ادراکات حقیقی و نسبی بودن ادراکات اعتباری، ضرورت وجود الگو و تعیین غایات در تربیت، تاکید دارند.
نوشته
Footer