همکاری اجتماعی بیانی دیگر از اصطلاح کارگروهی است. واژه «همکاری» بیانگر کارگروهی است و واژه «اجتماعی» نیز بر تعامل بین اعضای یک گروه تاکید می‌کند. شکل‌گیری همکاری اجتماعی و همچنین هم‌افزایی و استمرار آن، وابسته به عناصر یا مولفه‌های متعددی است. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی توصیفی، به معرفی این عوامل و بیان اهمیت آن‌ها در هم‌افزایی یا به تعبیر دیگر افزایش کارایی همکاری اجتماعی پرداخته شده است. عواملی که موجب افزایش کارایی همکاری اجتماعی، از منظر قرآن کریم هستند عبارت‌اند از: مصابره، مرابطه، مواخاه و مشاوره. این عوامل، در عصر رسول خدا (ص) سبب تقویت و دوام حکومت اسلامی-به عنوان مهم‌ترین دستاورد همکاری اجتماعی در صدر اسلام- گردید. با توجه به این مسئله که رویکرد این پژوهش اجتماعی است؛ نظریات علامه طباطبایی به عنوان مفسری با رویکرد اجتماعی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. از این رو نگاه علامه طباطبایی در تفسیرشان مبنای تحقیق پیش‌رو است.
نوشته
Footer