قرآن کریم پیام آسمانی است که خدای بزرگ و بالا برای راهنمای بشر فرو فرستاده است. تا انسان در آن تفکر کند، و کلامی زیبا و رسا است که در اوج فصاحت و بلاغت قرار گرفته و پیامی جاویدان در همه ی زمانها و مکانها برای همه ی انسانها، مطلبی تازه به ارمغان می آورد. اما برای بهره برداری از این کلام فصیح و بلیغ الهی، نیازمند به مقدمات و شرائطی است تا نقاب از چهره ی قرآن گشوده شود و نسل نو بتواند پیام مناسب خویش را در یابد و آیات آن را بر نیاز ها، موضوعات و مصادیق عصر خود تطبیق کند. و یکی از مقدمات و شرائط فهم قرآن کریم، فهمیدن عطف علی المحل ها است. چون فهمیدن آن با شرایط خاص خود در فهم معانی دقیق متون عربی تاثیر دارد. علامه طباطبایی بعنوان یکی از مفسران شیعی در رساندن معانی دقیق قرآن، در قواعد نحوی دقت زیادی کرده است و با گرفتن عطف بر محل معانی را توضیح داده است و نیز ابن عاشور هم دقت زیادی در قواعد نحوی در رساندن معانی دقیق قرآن در جاه های از قرآن عطف بر محل گرفته و معانی را توضیح داده است و با توجه به سوال اصلی که اشتراکات، اختلافات و انفرادات دیدگاه علامه طباطبایی و ابن عاشور در عطف علی المحل در قرآن چیست؟ ما سعی کردیم در این رساله اشتراکات ، اختلافات و انفرادات هر دو مفسر را در کتابهای تفسیری فریقین و آثار نحوی و کتب مرتبط با اعراب القرآن، بررسی کنیم و بیان کردیم که هر دو مفسر در تبیین عطف علی المحل، نظر مشترک، نیز انفرادات و اختلافات دارند.
نوشته
Footer