حیات طیبه در راستای مراحل زندگی و برخاسته از مراتب روح انسانی است. انسان موّمن در سیر متعالی و تعالی معنوی خویش که تولدی بعد از تولد می‌یابد. به افاضه الهی موید به روحی می‌شود که حیات طیبه ثمره آن است. اگر حیات طیبه حیاتی جدید و برتر از حیات معمولی و منشا آثاری بس ارزشمند برای انسان مومن است، در حقیقت مومن حائز مرتبه جدیدی از روح شده که از پرتو آن روح، این حیات و آثارش پدیدار شده است. البته این مرتبه فائقه روح - که استعداد ویژه ای بوده و اکنون فعلیت یافته است - ظهور و شکوفایی‌اش را از ایمان و عمل صالح می‌گیرد. در حقیقت، مراحل و عوامل دست‌یابی به حیات طیبه از منظر علامه طباطبایی رحمه الله محور اصلی بحث و جستجو در این نوشتار قرارگرفته است. این مقاله به روش تبیینی - تحلیلی با استفاده از آثار علامه طباطبایی رحمه الله و با تاکید بر تفسیر گران‌سنگ المیزان انجام گرفته است. در این راستا حقیقت مراحل و موانع وصول به حیات طیبه از منظر علامه و همچنین موانع وصول به حیات طیبه مورد واکاوی و مداقه قرار گرفته است. با بررسی‌های انجام گرفته دریافت شد که: حقیقت حیات طیبه از دیدگاه مرحوم علامه، کمال حیات موجود نیست؛ بلکه اعطای زندگی جدید است. در حقیقت پیدایش حیاتی جدید و فوق حیات معمولی و ظاهری است. حیاتی که برخوردار از نورانیت است. این حیات، به معنای جان‌انداختن در چیزی و افاضه حیات به آن است. از راههای وصول به این حیات معنوی می‌توان به داشتن ایمان و عمل صالح، صبر، توکل و شکوفاکردن عقل نام برد که همه این عوامل تحت ولایت الهی و در عالم عندیت مقدور و میسور می‌گردد.
نوشته
Footer