از دیدگاه قرآن کریم،خداوند متعال که از ثبوت و وجوب مطلق برخوردار است‌ «حق»است.همچنین عالم هستی-که وجود خود را وامدار اوست-به اعتبار وجود و ثبات،حق و از جنبه ناثابت و عدم،باطل است.نظامات و سنن حاکم بر مخلوقات که فعل خداوند متعال است نیز«حق»است،پس حق اوست: «ان الله هو الحق» (یونس،32)و از اوست: «الحق من ربک» (آل عمران،60) پیدایش باطل نتیجه قهری نقص و محدودیت موجودات است،و امتزاج آن با حق، ابزار تحقیق یکی از بزرگترین سنن الهی یعنی ابتلاء و آزمایش انسان به شمار می‌رود. رویکرد به باطل(-ضلالت)ثمره شناخت و ادراک ناقص انسانی است و شکل‌گیری‌ اندیشه ضلالت بار که عمل گمراهانه را در پی خواهد داشت،معلول عواملی است‌ که مهمترین آنها پیروی از ظن و گمان و نشاندن آن در جایگاه باور قطعی و علم‌ است.این مقاله برای بررسی ساختار حق و باطل در قرآن با تکیه بر دیدگاههای‌ علامه طباطبایی به منشاء پیدایش،نحوه ثبوت و بقاء و نیز سرانجام حق و باطل‌ نظر می‌کند و به بیان فلسفه امتزاج حق و باطل و نحوه تقابل آن دو و موانع‌ شناخت حق می‌پردازد و برای تبیین بهتر مطلوب،جداول و نمودارهایی را در اختیار قرار می‌دهد.
نوشته
درباره ما
عضویت
تماس با ما
جهت عضویت در خبرنامه،اطلاع از تازه ترین جلسات، گرد همایی ها و کتاب های چاپ شده ایمیل خود را وارد کنید.

  • .با ما همراه باشید
  • .حقوق مربوط به این سایت متعلق به "سایت علامه طباطبایی" بوده و هرگونه کپی اطلاعات با ذکر منبع مجاز می باشد
Footer