خبر
از نگاه دینی،احاطهء فوق طبیعت بر طبیعت به گونه‌ای است که طبیعت، مرتبهء نازل و ظاهر،و فوق طبیعت باطن و حقیقت عالم هستی،محسوب می‌شود که از ارزش و قداست والایی برخوردار است؛لذا«غیب»در فرهنگ قرآنی‌ حامل معنایی خاص است که تنها با مراجعه به سخن وحی می‌توان آن را شناخت و مراجعه به تفسیر علامه«طباطبایی(ره)»که آیات قرآن را با سخن‌ وحی تفسیر نموده از اهمیت بسزایی برخوردار است. آنچه در این پژوهش بررسی می‌گردد،این است که،با توجه به‌ برداشتهای علامه طباطبایی از غیب در آیات،معنای غیب و شهود چیست؟ غیب چه مصادیقی می‌تواند داشته باشد؟ بشر چگونه می‌تواند عالم به غیب شود؟ نتیجهء حاصل ازاین مقال این است که،غیب و شهود دو مفهوم نسبی است‌ که تنها در مورد مخلوق،به علت محدودیت وجودی،معنی پیدا می‌کند؛لذا مصادیق غیب متعدد است که علامه در ذیل بعضی از آیات،به اشاره کرده‌ است.همچنین خداوند براساس مشیتش گاه بشری مانندرسولان خود را به‌ واسطهء وحی،بر غیب آگاه می‌کنند.نکته‌ای که شایان ذکر است،این است که‌ علامه،در تعریف غیب و شهود،براساس دیدگاه فلسفی خود در باب علم و در تعیین مصداق غیب،براساس آیات و روایات سخن گفته است.
نوشته
علم پیامبر، و امام}همواره میان اندیشمندان مسلمان، پرسشی بحث انگیز بوده است. علامه طباطبایی در تفسیر خود از آیات متضمن «شهادت» کوشیده است علم پیامبر، و ائمه] بر نهان اعتقادات و اعمال مردم را اثبات کند، اما مفسران دیگر چنین نظری ندارند. علامه «شهادت» را به معنای علم اولیاء بر اعمال بندگان حین انجام آنها گرفته است، درحالی که مفسران دیگر آن را به معنی «شهادت» بر ادای رسالت گرفته اند. علامه به دلایل اصالت اطلاق و حقیقی بودن نظام عالم، علم مذکور را برای پیامبر، اثبات می کند و این علم، به اعتقاد شیعه برای امام هم مهیا است. این برهان مورد پذیرش نویسندگان مقاله است.
نوشته
درباره ما
عضویت
تماس با ما
جهت عضویت در خبرنامه،اطلاع از تازه ترین جلسات، گرد همایی ها و کتاب های چاپ شده ایمیل خود را وارد کنید.

  • .با ما همراه باشید
  • .حقوق مربوط به این سایت متعلق به "سایت علامه طباطبایی" بوده و هرگونه کپی اطلاعات با ذکر منبع مجاز می باشد
Footer