علامه، از آشنایی با استاد ارجمندش مرحوم قاضی (رضی الله علیه) می­گوید:

"هنگامی که در نجف اشرف به درس و بحث اشتغال داشتم یکی ار روزها مرحوم قاضی به من برخورد کرد و بدون مقدمه گفت: اگر طالب دنیایی، نماز شب و اگر طالب آخرتی، نماز شب! همین دیدار و گفت و گوی کوتاه منشا آشنایی من با استاد شد و به قول حافظ شیرازی: دولت آن است که بی خون دل آید به کنار."

علامه می­فرماید:

"قبل از آن که به محضر وی بار یابم، خود را از کتب فلسفی و آثار معقول بی­ نیاز می­دیدم و پیش خود می­ گفتم: اگر مرحوم ملاصدرا هم بیاید، مطلبی فوق آن چه من فهمیده­ ام، عرضه نخواهد کرد، ولی پس از بهره­مند شدن از فیوضات ربانی این استاد بزرگوار یکباره احساس کردم که گویا تا کنون از حکمت و فلسفه چیزی عایدم نشده و از اسفار حتی یک کلمه هم نفهمیده­ ام!"

نظری، مرتضی. آن مرد آسمانی: خاطره­های از زندگی فیلسوف بزرگ شرق، آیت الله سیم محمدحسین طباطبایی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ‎1382. ص. 62