خود استاد در این باره چنین می ­فرمود:

"هنگامی که به قم آمدم مطالعه ­ای در برنامه درسی حوزه کردم و آن را با نیازهای جامعه اسلامی سنجیدم. کمبودهایی در آن یافتم و وظیفه خود را تلاش برای رفع آنها دانستم. مهمترین کمبودهایی که در برنامه حوزه وجود داشت در زمینه تفسیر قرآن و بحثهای عقلی بود. از این رو درس تفسیر و فلسفه را شروع کردم. با این که در جو آن زمان تفسیر قرآن، علمی که نیازمند به تحقیق و تدفین باشد. تلقی نمی شد و پرداختن به آن، شایسته کسانی که قدرت تحقیق در زمینه­ های فقه و اصول را داشته باشند به حساب نمی­ آید بلکه تدریس تفسیر نشانه کمی معلومات بحساب می آمد! در عین حال این را برای خودم عذر مقبولی در برابر خدای متعال ندانستم و آن را ادامه دادم تا به نوشتن تفسیر (المیزان) انجامید."

لقمانی، احمد. علامه طباطبایی میزان معرفت. تهران: موسسه انتشارات امیر کبیر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، 1380 ،‎1382. ص. 36