علامه میفرمود:
عیال ما بسیار مومن و بزرگواری بود، ما در معیت ایشان برای تحصیل به نجف اشرف مشرف شدیم. و ایام عاشورا برای زیارت به کربلا می آمدیم و پس از پایان این مدت چون به تبریز مراجعت کردیم. روز عاشورایی ایشان در منزل نشسته و مشغول خواندن زیارت عاشورا بود؛ میگوید: "دلم ناگهان شکست، و با خود گفتم ده سال در کنار مرقد مطهر حضرت ابا عبدالله الحسین در روز عاشورا بودیم، و امروز از این فیض محروم شده ایم.
یک مرتبه دیدم که در حرم مطهر در زاویه حرم بین بالا سر و روبه رو ایستاده ام و رو به قبر مطهر مشغول خواندن زیارت هستم و حرم مطهر و خصوصیات آن به طور سابق بود، ولی چون روز عاشورا بود و مردم غالبا برای تماشای دسته و سینه زنان می روند، فقط در پایین پای مبارک، مقابل قبر سایر شهدا چند نفری ایستاده و بعضی از خدام برای آنها مشغول زیارت خواندن هستند." و چون به خود آمدم دیدم در خانه خود نشسته و در همان محل مشغول خواندن بقیه زیارت هستم.
حسینی طهرانی، محمدحسین. مهر تابان: یادنامه و مصاحبات تلمیذ و علامه محمدحسین طباطبائی تبریزی. بی جا: انتشارات باقر العلوم، [1417ق. = 1375]. ص. 25