عنوان
کلید واژه
عنوان : تواضع و خشوع (1)

توضیحات :

یکی از شاگردان علامه (علامه حسینی تهرانی) گوید:

من هر وقت خدمتشان می ­رسیدم بدون استثنا برای بوسیدن دست ایشان خم می­ شدم و ایشان دست خود را زیر عبا پنهان می­ کردند و چنان حال حیا و خجلت در وی پیدا می ­شد که دگرگون می­ شدند. یک روز عرض کردم ما برای فیض و برکت و نیاز دست شما را می­ بوسیم چرا مضایقه می ­فرمایید؟! آقا؟ شما این روایت را که از حضرت علی (ع) وارد شده "من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا" (کسی که حرفی به من بیاموزد، مرا بنده خود ساخته است) قبول دارید؟

فرمود: بلی، روایت مشهوری است و متنش نیز با موازین مطابقت دارد.

عرض کردم: شما این همه کلمات را به ما آموخته­ اید و به کرات و مرات ما را بنده خودساخته­ اید، از ادب بنده این نیست که دست مولای خود را ببوسد؟! و بدان تبرک جوید؟

با تبسم ملیحی فرمودند: ما همه بندگان خداییم

لقمانی، احمد. علامه طباطبایی میزان معرفت. تهران: موسسه انتشارات امیر کبیر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، 1380 ،‎1382. ص. 62

اشخاص مرتبط
درج نظر
نام و نام خانوادگی :
ایمیل :
متن نظر :
تصویر امنیتی :
Footer