حتی در این سالهای آخر که بیمار بودند، مراجعات را رد نمی کردند، یکبار که به قم رفته بودم به من (نجمه سادات طباطبایی) گفتند:
"صبح تا به حال بیست و چهار بار به در خانه رفته و مراجعات مردم را جواب داده ام"
یکی از خصوصیات برجسته ی پدرم علاقه ی وافر ایشان به شاگردانشان بود، مخصوصا آقای مطهری (ره)، خودشان می گفتند:
"من هر وقت در کنار اینها (کلمه رفقا را در مورد شاگردان به کار می بردند) می نشینم مثل این است که همه دنیا در نظرم روشن می شود، واقعا لذت می برم"
نظری، مرتضی. آن مرد آسمانی: خاطره های از زندگی فیلسوف بزرگ شرق، آیت الله سید محمدحسین طباطبایی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1382. ص. 48