آیت الله ابراهیم امینی، چیزی را به خاطر می آورد که در زیر سطح ساده ی خود نمود همدلی و تعهد اخلاقی علامه نسبت به سلامت دیگران است:
یادم هست ایشان به حرم حضرت معصومه (س) مشرف می شد، من همین نزدیکی های چهار راه صفاییه (فلکه شهدا) به ایشان رسیدم و همراه شان شروع کردم به حرکت کردن، ایشان مشغول حرکت بود و میرفت و در بین راه یکی دو جا اتفاق افتاد که پوست موزی (یا پرتغالی) وسط پیاده رو افتاده بود، ایشان با کفش خودش یا با عصا این ها را کنار می زد، می انداخت توی جوی و حرکت می کرد.
نظری، مرتضی. آن مرد آسمانی: خاطره های از زندگی فیلسوف بزرگ شرق، آیت الله سید محمدحسین طباطبایی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1382. ص. 116