در رفتارشان با دخترها احترام و محبت افزون­تری مشاهده می­ شد و می­ گفت به این­ها باید محبت بیشتری شود، تا در زندگی آینده با نشاط باشند و بتوانند همسری خوب و مادری شایسته باشند، حتی نام دختران را با پسوند سادات صدا می­کرد و اظهار می­ داشت:

"حرمت دختر، مخصوصا سید، باید حفظ شود!"

همسرش عقیده داشت که دختر باید در خانه کار کند، ولی علامه می­گفت:

"به آن­ها فشار نیاور، آن­ها اکنون باید آرامش داشته باشند و هنوز موقع کار کردنشان فرا نرسیده است."

دخترش نقل کرده است: در مواقعی، غذایی طبخ می­ کردیم که اشکال داشت، پدرم اصلا به روی خودش نمی­ آورد و خیلی هم تعریف می­ کرد. مادرم می­ گفت، به این ترتیب این دخترها در کدام خانه می­ توانند زندگی کنند؟ و پدرم می­ گفتند:

"این­ها امانت خدا هستند، هر چه آدم به این­ها احترام بگذارد، خدا و پیغمبر خوشحال می­ شوند."

نظری، مرتضی. آن مرد آسمانی: خاطره­ های از زندگی فیلسوف بزرگ شرق، آیت الله سید محمدحسین طباطبایی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1382. ص. 129