آخرین جلسه­ ای بود که با گروهی از بزرگان، خدمت ایشان (علامه طباطبایی) رفتیم. حال ایشان خوب نبود. به احترام جمع نشست، ولی حرف نمی­ زد. جلسه طول کشید. بنده به ایشان عرض کردم: توصیه­ ای بفرمایید، تا مرخص شویم. ایشان فرمود: "چیزی یادم نیست" بعد بلافاصله فرمود: "این آیه یادم آمد: اذکرونی، اذکرکم واشکروا لی ولاتکفرون".

بعد از آن جلسه، حال ایشان بد می­ شود و ایشان را به بیمارستان می­ برند. لحظات آخر عمر شریف بود که به ملاقات ایشان رفتیم. ما که از اتاق بیرون آمدیم، از قول خانم ایشان نقل کردند: لحظه مرگ، ایشان چشم­ ها را باز کرد و به گوشه­ ای خیره شدند. آن­گاه سه مرتبه فرمودند: "توجه! توجه! توجه! و از دنیا رفتند."

این آخرین جمله ایشان، با آن آخرین توصیه ایشان، هر دو برای ما، یک پیام دارد که به یاد خدا باشید! همه ما در محضر خداییم. توجه به این که ما در این دنیا، به کمال برسیم. توجه به این که قبری هست، برزخی هست، معادی هست.

تهیه و نشر موسسه بوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم). مرزبان وحی و خرد: یادنامه مرحوم علامه سید محمد حسین طباطبایی قدس سره. قم: موسسه بوستان کتاب، 1381. ص. 704