آیه الله حاج سید محمدحسن الهی در حوزه تبریز بتدریس فلسفه از شفا و اسفار و سایر کتب ملاصدرا اشتغال می ورزید و احیانا بعضی از عاشقان راه خدا را دستگیری می نمایند، و بسر منزل مقصود رهبری می کنند. ایشان بسیار مرد ساده و بی آلایش و متواضع و خلیق و عارف به اسرار آلهیه و مطلع از ضمایر و مربی پر ارزش بوده اند. استاد ما از ایشان بسیار تمجید و تحسین می نمودند، و فوق العاده اظهار علاقه و محبت می کردند، و می فرمودند: "در نجف اشرف نسخه خطی منطق شفای بوعلی که طبع نشده بود بدست ما رسید، و ما دو برادر تمام آنرا با خط خود استنساخ نمودیم." میفرمودند:" برادر ما راجع به تاثیر صدا و کیفیت آهنگ ها و تاثیر آن در روح و تاثیر لالائی برای کودکان که آنها را بخواب می برد، و بطور کلی از اسرار علم موسیقی، و روابط معنوی روح با صداها و طنین های وارده در گوش، کتابی نوشتند، که انصافا رساله نفیسی بود، و تا بحال در دنیای امروز بی نظیر و از هر جهت بدیع و بی سابقه بود."
حسینی طهرانی، محمدحسین. مهر تابان: یادنامه و مصاحبات تلمیذ و علامه محمدحسین طباطبائی تبریزی. بی جا: انتشارات باقر العلوم، [1417ق. = 1375]. ص.23