در پنجمین یادواره علامه طباطبایی که در آبان ماه 1365 هـ.ش. در شهر کازرون (از توابع استان فارس) برگزار گردید، آیه الله حسن آملی بیاناتی فرمودند و در بخشی از آن گفتند:
فرموده اید از حالات جناب علامه طباطبایی حکایتی بگویم، یکی از فرمایشات ایشان که بارها به زبان می آوردند این است که تخم همه سعادت ها مراقبت است، مراقبت یعنی کشیک نفس کشیدن، بچه آنقدر مراقبت نمی خواهد که نفس می خواهد، خوب بچه را می دانید تا پدر و مادر از او غافل شوند از نردبان بالا می رود، به آتش دست می زند همه اینها برای او ضرر دارد، باید کشیک این فرزند را بکشند که مبادا حادث های برایش رخ دهد، وضع و حال نفس از بچه شدیدتر است و باید عقل بیشتر ناظر حال او باشد. باری فرمود: تخم سعادت مراقبت است، خلاصه فرمایش ایشان این است که انسان باید قرآنی باشد، چطور قرآن را می بیند لایمسه الا المطهرون باید بنده و جنابعالی کسی باشیم که جز پاکیزگان را مس نکنیم، حرفی که می شنویم باید پاک باشد، اندیشه باید پاک باشد و تمام اطوار و احوالش قرآنی باشد، علامه طباطبایی خودشان بر این مبنا خیلی مراقب بودند، ما برنامه مان این بود که در محضر مقدس اساتیدمان بی وضو حاضر نمی شدیم، یکبار پیش نیامد که در محضر جناب آقای شیخ اسدالله یزدی یا آقای طباطبایی یا آقای قمشه ای (رضوان الله تعالی علیهم اجمعین) بی وضو بوده باشیم، خیلی این جهت را مواظب بودیم، حالا اگر این مراقبت را بالا بریم در نظام هستی در پیشگاه حقیقت علم که یکپارچه طهارت است، حسن مطلق است باید طاهر بوده باشیم اگر این طهارت را دنبال کنیم:
یک صبح به اخلاص بیا در بر ما گر کام تو برنیامد آنگه گله کن
تا طهارت پیش نیامد ممکن است اصطلاحاتی را بیاموزد و جمع کند، اما آن علمی که "العلم نور یقذفه" برای او حاصل نمی شود، علامه طباطبایی در مراقبتش اهتمام داشت.
گلی زواره، غلامرضا. جرعه های جانبخش: فرازهایی از زندگی علامه طباطبایی. موسسه فرهنگی انتشاراتی حضور. ص. 153