آیه الله حسن زاده آملی که در روز 22 آبان 1347 هـ.ش در قم به محضر علامه طباطبایی رسیده از میرزا جواد آقا ملکی سخن به میان آورده است. علامه در جواب ایشان فرموده میرزا جواد آقا ملکی تبریزی برای مرحوم کمپانی دستورالعملی نوشته است و مرحوم کمپانی دردادن این دستور العمل خیلی ضنین بود. از روی آن یک نسخه برداشتم. این نسخه دستورالعمل تمام دستوراتی بود که آن مرحوم از استادش ملاحسینقلی همدانی داشت. آنگاه استاد حسن زاده به علامه طباطبایی گفته است: آیا شما مرحوم ملکی تبریزی را ادراک کرده ­اید؟ فرمودند: نه، ایشان در سال 1342 هـ ق. مرحوم شدند و من دو سال بعد از آن به نجف مشرف شدم. (مرحوم ملکی در قم به رحمت الهی پیوست و در مزار شیخان این شهر دفن گردید) ایشان می­ افزاید استاد علامه در شب پنجشنبه 11 ذیحجه 1388 هـ.ق. در خلوت، پاکتی به بنده لطف فرمودند که دیدم در ظهر پاکت نوشته است نامه مرحوم حاج میرزا آقا جواد ملکی. فرمودند آن را استنساخ نمایید و نسخه را به ما برگردانید. چون برای تقدیم اصل نسخه استاد حسن زاده به حضور علامه طباطبایی رسید از ایشان پرسید: چرا در ذیل این نامه نوشته شده قطعه­ ای از نامه حاج میرزا جواد آقا ملکی به مرحوم کمپانی، بقیه نامه و اصل آن را چگونه باید تحصیل کرد؟ فرمودند: اصل آن را دیده­ ام. آنچه که دستورالعمل است بود همینقدر است که استنساخ کردید. باقی احوالپرسی و سلام علیک بود. سپس از مرحوم استاد علامه در بیان نامه مرحوم حاج میرزا جوتد آقا که فرمود: "آن وقت به عالم خیالش ملتفت می­گردند" یعنی چه؟ فرمود: آقا انسان بدانچه علم پیدا می­کند همه در صقع نفس اوست و همه عالم مثال علم اوست و هر چه که می بینی (یعنی ادراک می­کنی) همه خودتی و از تو خارج نیست

گلی زواره، غلامرضا. جرعه­ های جانبخش: فرازهایی از زندگی علامه طباطبایی. موسسه فرهنگی انتشاراتی حضور. ص. 323