سرانجام این زن فداکار در بستر الم و بیماری افتاد و حدود یکماه در این حالت مشقت زا بسر برد، وقتی علامه دید همسرش مریض شده، اصلا اجازه نمیداد وی از بسترش بلند شود و کاری انجام دهد و در این مدت لحظه ای از کنار همسرش جدا نشد، تمام کارهایش را تعطیل کرده و به مراقبت او پرداخت. بعد از طی این دوره بیماری بانوی مزبور دارفانی را وداع گفت، این رخداد تاثیر عمیقی در روح و روان علامه گذاشت زیرا مهر و محبت این زن با وفا همچون شیر و شکر با ایشان درآمیخته و زندگانی خوشی که بر اساس وفا و صفا بنیان نهاده شده بود، بهم ریخت، وقتی یکی از شاگردانش به خاطر این فاجعه مولمه پیام تسلیتی برای استادش فرستاد، ایشان در پاسخ تسلیتی که برای وی فرستاده با آنکه چندین بار در این نامه حمد خدا را بجا آورده و جملات الحمدالله و لله الحمد تکرار شده، نوشته اند: با رفتن او برای همیشه خط بطلانی به زندگانی خوش و آرامی که داشتیم کشیده شد.
گلی زواره، غلامرضا. جرعه های جانبخش: فرازهایی از زندگی علامه طباطبایی. موسسه فرهنگی انتشاراتی حضور. ص. 390