استاد سید محمدعلی علوی: روزی با مرحوم آیJ الله موسوی گلپایگانی به دیدن علامه طباطبایی در منزلشان رفتیم. در میان صحبت های آن روز این سخن پیش آمد که چه انگیزه ای باعث شد که آیJ لله طباطبایی، با اینکه اشتغال و تخصصشان فلسفه بود، به قرآن رو آوردند و تفسیرالمیزان را نوشتند؟

مرحوم علامه فرمود: "بله؛ من مدتی دنبال فلسفه بودم تا اینکه شبی مادرم را در خواب دیدم که به من گفت: محمدحسین! تو که این اندازه در پی فلسفه هستی، فردای قیامت چه خواهی کرد؟! دستت خالی است.

مرحوم علامه که به مادر خود علاقه ­ی بسیاری داشت و می­ فرمود: مادرم حق بزرگی بر گردن من دارد. ادامه داد در خواب به مادرم گفتم: پس چه کنم؟ مادرم گفت به دامان قرآن چنگ بزن! در پی قرآن و تفسیر آن برو تا ان شاءالله شفاعتت بکند. من وقتی این خواب را دیدم، خیلی مضطرب و نگران شدم و دریافتم که مادرم کلام بسیار جالبی فرموده است. با خودم گفتم: چه بهتر که این آخر عمری، به ذیل عنایت قرآن، متوسل بشوم و این، انگیزه شد که من شب و روز به نگارش تفسیر المیزان همت بگمارم و بحمدالله، با عنایت خداوند و دعای مادرم، موفق به اتمام دوره آن شدم و این را از برکات عنایت مادرم می دانم."

و البته این انگیزه و این که علامه در جایی فرموده است که کاستی حوزه قم درباره قرآن و تفسیر، انگیزه مطالعات و نگارش درباره قرآن و تفسیر آن شد، جمع پذیر است.

تهرانی، علی. ز مهر افروخته: ناگفته ­های نغز، همراه کامل­ترین مجموعه اشعار ازحضرت علامه سید محمدحسین طباطبایی. تهران: سروش، 1381. ص.40

(برچسب ها: سید محمدعلی علوی، آیة الله موسوی گلپایگانی، تفسیر، المیزان، قرآن، فلسفه)